بازتاب ایلام/محمد فیضی: این هفته مناسبتهای زیادی دارد، هر کدام از آنها برای ما ارزشمند و قابل احترام هستند، نامگذاری هر یک از این روزها بر اساس تعالی آن روز بوده است. مثل نهم اردیبهشت که هفته سلامت شروع شده است.
سلامت یکی از نعمتهای مجهول خداوند است، تا به آن دچار نشوید قدر آن را نمیدانید در قانون اساسی هم آمده که درمان در کشور رایگان است اما این روزها مردم دعا میکنند و از خدا میخواهند بیمار نشوند چرا که هزینه های درمان چنان سنگین و کمرشکن است که خیلی از مردم قید درمان را میزنند و با همان بیماری میسازند و دردها را به جان میخرند، متاسفانه تاکنون چارهای اندیشیده نشده است.
امیدوارم دولت وفادار به قانون اساسی باشد و درمان را در همه مراکز درمانی بویژه بخش خصوصی رایگان کند تا مردم با فراغ بال به درمان خود بپردازند.
دهم اردیبهشت روز ملی خلیج فارس، زمانی هجمههای بینالمللی علیه این خلیج پارسی اوج گرفت و نقشههای جعلی به نام خلیج عربی چاپ و منتشر شد تا از این طریق بتوانند نام آن را تغییر دهند اما حمایتهای بیشمار مردم ایران چه در داخل و چه خارج، از خلیج فارس و حساسیتهای آن زمان اقتضا کرد تا در مقابل دشمنان روزی به نام خلیج فارس در تقویم کشور ثبت گردد و چنین شد که دهم اردیبهشت در تقویم کشورمان روز خلیج فارس نام گرفت.
یک روز پس از آن روز جهانی کار و کارگر است و مسئولان و دست اندرکاران یازدهم اردیبهشت را گرامی میدارند. به موازات گرامیداشت این روز اما کارگران در ایران حال و روز خوشی ندارند، در کشوری که تورم و گرانی نفس آدمها را گرفته، کارگر دیگر نای نفس کشیدن و زندگی کردن ندارد. وقتی خط فقر بالای ۲۰ میلیون تومان است و کارگران دستمزدشان از ۲میلیون تا ۷ میلیون تومان است خلاء ۱۰ تا ۱۲ میلیونی بین درآمد و هزینهها چگونه پر خواهد شد.
خلاصه آن که کارگران در ایران امیدی به زندگی ندارند چرا همین دستمزدهای حداقلی هم با ماهها تأخیر پرداخت میشود.
دوازدهم اردیبهشت روز شهادت استاد مرتضی مطهری است و روز معلم نامگذاری شده است. بدون شک هیچ شغل و مرتبهای بالاتر و والاتر از معلمی نیست.
در همه کشورها معلم جایگاه ویژهای دارد، آینده گهر مملکتی در دست معلمان است، آنها هستند که به کودکان آموزش درست زندگی کردن میدهند، درس اخلاق میدهند و در کنار باسواد کردن، آنها را انسان میسازند تا فردا روزی کشورشان را آباد کنند.
حقیقتاً معلمان بیش از هر قشر دیگری به گردن جامعه حق دارند معلمان پدران و مادران معنوی و دوم دانشآموزان هستند مثل کارگران که حال و روز خوشی ندارند، معلمان هم درگیر مشکلات ریز و درشتی هستند که خیلی از آنها برای تامین مایحتاج زندگی و چرخاندن چرخ زندگیشان به مشاغل دور از شأن معلمی روی آوردهاند و با جان کندن در پی زندگی کردن هستند. متأسفانه مسوولان هیچ راهکاری برای خروج اقشار مردم به ویژه معلمان از بحرانهای گرفتار در آن ندارند به طوری که در ساعات پایانی سال ۱۴۰۱ و در آغاز سال ۱۴۰۲حقوق معلمان طی چندمرحله واریز و موجب ناراحتی معلمان و خانوادههایشان شد. در اینجا جادارد از معلم عزیزم شادروان عباس میرزایی مقدم که حق زیادی بر گردن آموزش و پرورش لرستان دارد به نیکی یاد کنم.
گردآورنده: غلامرضا محمدمرادی
