بازتاب ایلام/غلامرضا محمدمرادی: شامگاه دیروز(چهارشنبه پنجم شهریورماه ۱۴۰۴) هتل زاگرس ایلام میزبان آیینی بود که در ظاهر، گرامیداشت روز خبرنگار نام داشت اما در باطن، روایت صریح دردهایی بود که سالهاست بر دوش اصحاب رسانه این دیار سنگینی میکنند.
با وجود اهمیت و جایگاه این روز، غیبت گسترده مدیران دستگاههای اجرایی، غباری از گلایه بر فضای مراسم افکند. خبرنگاران که همیشه صدای مردماند، اینبار صدای خود شدند و با صدایی خسته اما محکم، زخمی اما امیدوار، دردهای حوزه کاریشان را فریاد زدند.
از مشکلات معیشتی گفتند، از نبود بیمه پایدار، از بیمهریها و نبود حمایتها، از نبود قرارگاه رسانهای در مهران در ایام حساس اربعین، از یارانههای پرابهام، از کمتوجهیها و بیپشتوانگیهای فرهنگی و مالی و فشارهای اقتصادی که همپای مردم، متحمل میشوند.
در دل این فضا، حضور صبورانه، مسئولانه و سکوت توأم با تفکر و تأمل استاندار ایلام، نقطه روشنی از این آیین کمرنگ از تشریفات بود که خودنمایی میکرد.

احمد کرمی بیش از چهار ساعت، بدون کمترین مداخله و رنجیدگیخاطر و شتابزدگی، به تمامی سخنان خبرنگاران با دقت و احترام گوش جان سپرد. سپس با آرامشی ستودنی و تسلطی مثالزدنی، پشت تریبون ایستاد، نه برای دفاع صرف بلکه برای توضیح، برای انسجام و همدلی، برای وعده پیگیری و برای دلگرمی دادن به قشری که ستون آگاهی در جامعهاند.

استاندار با استناد به آمار و گزارشهای مستند، عملکرد مجموعه مدیریتی خود را مختصر و مفید تبیین کرد و از تلاشهای همه نیروهای همراه در استان بهویژه در ایام اربعین اعم از نماینده ولیفقیه در استان، نماینده مردم استان در مجلس خبرگان رهبری، نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی، مدیران، نیروهای مردمی، سپاه، بسیج، امدادی، انتظامی، امنیتی، حمل و نقل و رسانههایی که شکوه اربعین را روایت کردند، با احترام یاد و صمیمانه قدردانی کرد.

با آنکه این آیین، در ظاهر به افتخار خبرنگاران برگزار شده بود اما آنچه بیش از همه به چشم آمد، نیاز این قشر به شنیده شدن، دیده شدن و جدی گرفته شدن بود. نیاز به امنیت شغلی، جایگاه حقیقی و حمایتهای ساختاری هدفمند و آبرومندانه.

در پایان این آیین، سالن هتل زاگرس ایلام با همه حرفها و قولهایی که شنید، در سکوتی معنادار فرو رفت، سکوتی نه از سر ناامیدی بلکه از جنس یک انتظار...، انتظار برای آنکه این گفتوگوها، به اقدام و تغییر در آینده ختم شوند نه اینکه در پستوی راهروها و بروکراسیهای سخت اداری گیر بیفتند و سالهای آینده باز هم رسانهها از این مشکلات و دغدغهها بگویند.
نگارنده: غلامرضا محمدمرادی