کد خبر:4390

به یاد آنانی که «مُچاله» شدند تا ما «صاف» بمانیم؛

پدر؛ تکیه گاه زندگی و مایه آرامش


تاریخ انتشار: 1399/12/07در ساعت: ۱۸:۱۶:۲۰

بازتاب ایلام/زهرا محمدمرادی: پدر یعنی پایه های اصلی یک خانه که اگر نباشد این دیواره محکم، سقف خانه ساخته نمی شود.



پدر یک تکیه گاه سخت است، مانند زره که هرچه به مرکز آن تیر و ضربه بزنی باز مثل کوه پابرجاست.! این ضربه هایی که مانند شمشیر تیز و برنده هستند، همیشه از جانب خانواده به قلب پدر کوبیده می شوند.

این ضربه فقر در خانواده است که در راس همه دردهای پی در پی قلبی روزانه، یک پدر قرار دارد، آن هم زمانی صورت می گیرد که فرزند از هم رقابتی اش، از لحاظ مالی کمی و کاستی داشته باشد، که در آن لحظه، تیر کمان زندگی به سمت قلب پدر نشانه می گیرد و محکم تاخته می شود و ضربه می زند.

اما پدر، همیشه بی توقع می ماند و بهترین هدیه برای روز پدر، آرامش خانواده است که یک آرزوی دیرینه برای یک کوه است و آرزوی یک فرزند، سلامتی سنگ صبورش است که یک تکیه گاه محکم برای زندگی اش در مقابل تمام سختی هاست.

برای یک فرزند؛ علی الخصوص دختر، قهرمان و عشق ابدی، پدرش است.! در لحظه تنگنا، یاور پدر است و در موقع پیروزی باز هم پهلوان همیشه در صحنه، پدر است.

وقتی یک فرزند زاده می شود، اولین سخن گفته شده از زبان کودک "بابا" است که تمام خستگی های یک روز کاری پدر، با آن کلمه شیرین ثمره زندگی اش، رفع می شود.

پس می توان فهمید که حتی یک نوزاد هم درک می کند که یک پدر دلاور، همیشه در صحنه ی نبرد تن به تن با روزگار است که حتی اگر در زیر بار مشکلات هم کمر خم کند باز یک، دلیرمرد است.

پدر را می توان به یک درخت کوتاه عمر تشبیه کرد که در تمام فصول زندگی اش سخت استوار است اما هر فصل یک شکل خاص را صاحب اختیار است.

در فصل بهار زندگی اش، حس پدر شدن را لمس می کند و شاد می شود از اینکه گل نوبهاری اش متولد شده و می توان بوی بهشت تنش را استشمام کند.

بعد از قد کشیدن فرزند یعنی در فصل تابستان عمر، مقداری مسئولیت پدرانگی برایش سخت است اما در میان گرمای محبت خداوند تحمل می کند تا میوه نارس باغچه ی زندگی خود را، تبدیل به یک ثمره ی پر از رحمت کند.

در فصل پائیز و فارغ شدن فرزندان؛ زرد، قرمز و نارنجی زندگی خود را ببیند و منتظر متولد شدن مغز میوه خود باشد که فرزندانشان حس وصف نشدنی پدر و مادر بودن را تجربه کنند.

اما فرزندان نمی دانند که در فصل خواب آلود زمستان، ممکن است پدر به خواب ابدی زمستانی فرو رود و لباس عمر را به فرزندش بپوشاند.! پس بیایید تا هستند، قدرشان را بدانیم و در مقابل جمال پاکشان سجده کنیم.

به نظر نگارنده؛ شک دارم که بهشت فقط زیر پای مادران باشد، زیرا پدر هم غمخوار است و هم راز دار و هم هزاران وصف دیگر دارد.

درخت های همیشه پایدار زندگی که مُچاله شدید تا ما صاف بمانیم؛ دعایتان بدرقه راه عمرمان باشد.

«روزتان مبارک کوه های همیشه استوار»

    4 چاپ این صفحه

آخرین دیدگاه‌ها

دیدگاه خود را بنویسید

نام :
ایمیل :
دیدگاه :

پایگاه خبری تحلیلی بازتاب ایلام