بازتاب ایلام/زهرا محمدمرادی: باز هم دل ها را غم و اندوهی سنگین فرا گرفته است. دلت می گیرد و بغض سنگینی گلویت را فشار می دهد و وقتی تقویم را نگاه میکنی میبینی که آری «ماه محرم» است.
محرم با خود فصلی از عاشقی را به همراه دارد، هرچند پر از اندوه و ماتم است اما پایانش با وصال عاشق به معشوق، بسیار شیرین و دلچسب است.
گویی انگار محرم با خودش غم حسین(ع) را می آورد بدون آنکه فهمیده باشی محرم آمده است، از دور صدای پای اندوه را میشنوی و سراپای وجودت را سیاه پوش می کنی.
محرم با خودش بوی حسین(ع) و اهل البیت حسین(ع) را میآورد. بویی خوش که مشامت را سیر و چشم هایت را شبنم باران میکند.
حسین(ع)؛ دل حسینی میخواهد؛ دلت که حسینی باشد در خاطرت هک میشود که ماه حسین؛ ماه دلدادگی حسین به خدا آمده است. باید عاشق باشی تا بفهمی که حسین عاشق خدایش بود و مرگ و شهادت را پایان زندگی نمیدانست بلکه عروج به ملکوت و اوج آرامش و آزادگی میدانست. حسین(ع) با خدا معامله کرده بود و از بنده ی خدا هیچباکی نداشت.
حسین(ع) تمام خانواده و زندگیش را فدا کرد تا در مکتبش سال های سال درس آزادی و آزادگی خوانده شود و واقعه ی کربلا لالایی کودکان باشد و مکتب عشق و دلدادگی پایدار بماند و همگان بدانند هرکس با خدای خود؛ خویش را معامله کرد نباخته است بلکه حیات و زندگی یافته است.
حسین(ع) خود میدانست صحرای کربلا؛ سرزمین شهادت است اما کسی که میداند برای چه به میدان آمده است از مرگ هراسی ندارد؛ حسین(ع) به میدان آمد تا دین و دیانت زنده بماند و گواه تاریخ باشد که حسین(ع) زیر بار ظلم و ستم نرفت و عاشقانه در راه خدایش که خدای عزوجل است، مجاهدت کرد و شهید شد.
اگر حسین(ع) نبود؛ عشق معنایی نداشت. عشق به معبود که بالاترین عشق است و حد و مرزی ندارد. اگر حسین(ع) نبود؛ ظالم بر مظلوم همواره غالب و مظلوم همیشه مغلوب ظالم بود. حسین(ع) تا ابد به گوش تاریخ رساند که زیر بار هیچ ظلمی نروید و همواره از حق دفاع کنید که بهایش هرچه باشد خداوند می پردازد.
اگر حسین(ع) و واقعه کربلا نبود، مشام هیچ انسان آزاده ای؛ حق و حقیقت را استشمام نمی کرد.
حسین(ع) در واقعه کربلا به زندگی جان بخشید و حیات را به خوبی برای آنان که میخواهند بدانند فلسفه زندگی چیست!؟ معنا کرد.
اگر واقعه کربلا را قبول داری پس درس زندگی را آموخته ای و میدانی برای چه پا به عرصه ی وجود نهاده ای.
دلم به وفادارترین و مهربان ترین دوست، حسین(ع) گرم است؛ میدانم که میداند دلم به هوایش بارانی است. چون دلم که میگیرد و چشم هایم تر میشود؛ ندایی در دلم میگوید عاشورای حسینی نزدیک است.!
آری! مُحرم؛ مَحرم و رازدار روزهای سخت دلدادگی حسین(ع)، زینب کبری(س) و شهیدان دشت «کرب و بلا» است و تا ابد جاودانه است.
ان شاءالله که درس آموز مکتب حسین(ع) باشیم و در راستای تحقق اهداف سیدالشهداء(ع) گام برداریم و عاقبت به خیر شویم.
