روایتی تلخ برای پایان زندگی؛
آیا فروریختن نهاد مقدس خانواده جشن دارد!؟
تاریخ انتشار:
1400/10/01در ساعت: 23:17:19
بازتاب/فرشته سنجیده: زمانی بود که حرف زدن از طلاق حتی با وجود مشکلات زیاد زوجین، بسیار مذموم و غیرقابل پذیرش بود، اما امروز دیگر نه از تحمل و گذشت زوجین مثل سابق خبری است و نه ترس و خجالت سخن گفتن از طلاق.
به گزارش بازتاب ایلام به نقل از طلیعه زاگرس؛ آمارهای کشور در سالهای اخیر متأسفانه نشان از افزایش طلاق دارد، آسیبی که هم یک خانواده را از هم می پاشد و هم ابعاد روحی و روانی آن برای زوجین برای مدت طولانی باقی می ماند، البته آسیبهای طلاق برای زوجین و فرزندان فراتر از این خواهد بود.
ما قصد پرداختن به علل طلاق را در این چند سطر نداریم، اما آنچه که مهم و البته بسیار تأسف آور است، این است که برخی از افراد این روزها با برگزاری جشن طلاق که یک رفتار فرهنگی کاملاً غربی است، سعی می کنند که به اصطلاح به صورت مسالمت آمیز و خنده بر لب از هم جدا شوند.
هر چند برخی ها برای دیده شدن و وانمود کردن به اینکه از این جدایی ناراحت نیستند، دست به این کار می زنند اما با این اقدامات یک فرهنگ زشت و سخیف را وارد فرهنگ ما می کند که نه تنها هیچ سنخیتی با فرهنگ غنی ایرانی اسلامی ما ندارد بلکه حتی نزد فرهنگ بسیاری از کشورها نیز مردود است.
فرهنگ غربی که اصالت و ارزشهای خانوادگی را هدف قرار گرفته است، هر بار با برنامه ای جدید سعی در کمرنگ کردن ارزش های نهاد مقدس خانواده دارد.
جای تأسف است که وقتی تصاویر و فیلم هایی را در فضای مجازی مشاهده می کنی و در نگاه اول فکر می کنی که مراسم عروسی است، اما تصویری که روی کیک این مراسم نقش بسته نشان از «جدایی می دهد نه وصال» و زن و مردی که به ظاهر خوشحال اند از اینکه دوباره به مجردی باز گشته اند.
عشق و وفاداری و پای هم ماندن، در روزهای سخت زندگی محک می خورد نه در روزهای خوشی، متأسفانه آستانه تحمل افراد تنزل پیدا کرده و وقتی مشکلی بر سر راه زوجین قرار می گیرد، برخی از آنها قبل از رفتن سراغ تمام راههای دیگر برای نجات زندگی، به طلاق می رسند و با برگزاری جشن، فروپاشی این زندگی را اعلام می کنند.
این اقدام قطعاً در روند ترغیب جوانان به ازدواج تاثیر گذار خواهد بود، آنها را از مشکلات آینده و از زندگی مشترک می ترساند و به خاطر ترس از آینده سراغ ازدواج نمی روند و آسیبهایی به دنبال خواهد داشت که اشاره به آن در این چند سطر نمی گنجد.
ناگفته نماند که جشن طلاق هر چند هنوز گسترده نشده و افراد معدودی آن را برپا می کنند، اما همین مسئله می تواند نشان از یک معضل و آسیب برای آینده دهد و زنگ خطری را به صدا درآورده است که اگر زیرساختها و برنامه های قوی فرهنگی در برابر آن به کار گرفته نشود، قطعاً در آینده ما را در حوزه تزلزل نظام خانواده با بحران مواجه خواهد کرد.
فراموش نکنیم که هر چه با رنگ و بوی تفکر غربی به سمت ما می آید، ما نباید با آغوش باز و به خاطر اینکه آغشته به تفکر کشورهای پیشرفته دنیا است از آن استقبال کنیم، این فقط نشان دهنده حقارت است و گرنه کجای فرو ریختن بنای یک خانواده جشن گرفتن دارد!؟
طلاق؛ منفورترین حلال خداوند است، آیا این حلال منفور جشن گرفتن دارد!؟ آیا رها شدن فرزندی در این وسط که دیگر پدر و مادر را باهم کنار خود نمی بیند، جشن گرفتن دارد!؟ آیا پشت پا زدن به یک زندگی که زمانی برای رسیدن به همدیگر دست به هر کاری می زدند، جشن گرفتن دارد!؟
شاعران دنیا همیشه برای عشق و وصال سروده ها سرودند و از فراق و جدایی نالیدند، آیا حالا باید برای فراق و جدایی ترانه شادی سرود!؟
ناگفته نماند که طلاق در شرایطی خاص و ویژه تنها راه باقی مانده برای زوجین است، اما حتی در آن شرایط ویژه باز هم جدایی دو نفر که مدتها با هم پیوند خورده بودند، بسیار تلخ و سخت است و جشن گرفتن برای آن هم تأسف آور تر است.!
