نگاهی که تغییر کرد؛
هاویان در سکوت
تاریخ انتشار:
1400/11/15در ساعت: ۱۶:۰۶:۲۴
بازتاب ایلام-لطیف صادقی/فرماندار دهلران: چند روز پیش پس از پایان جلسه و ماموریتی، ساعت ۵ صبح از ایلام به سمت دهلران راهی شدم؛ تصاویر و مزار شهداء و تابلو روستای «هاویان» مابین روستاهای «کاور» و «بیشهدراز» توجهم را جلب کرد. نزدیک طلوع آفتاب بود با بطری آب معدنی وضو ساختم و بر روی سبزههای تازه برآمده از خاک، کنار مزارع به نماز ایستادم.
صدای زنگوله و بوی خاص گوسفندان که راهی چراگاه بودند، جهت نگاهم را تغییر داد و با نگاه به حرکت گله، حس زندگی و صفای روستایی و عشایری وجودم را در بر گرفت.
اگر چه با عجله و تاخت آمده بودم و سعی در رسیدن به موقع، برای دیدار مردمی در محل کار داشتم اما فرصت را غنیمت شمردم و با طی مسافتی کمتر از ۵۰۰ متر به سمت دره و روستای «هاویان» رهسپار شدم.
ساختمانهای گلی و سنگی از جاری بودن زندگی در گذشتهای نه چندان دور، در این دیار خاموش حکایت داشت.
ظاهراً ساکنان روستا به دلایلی روستا را تخلیه و با چند آبادی کوچک دیگر ادغام و در قالب یک شهرک به نام «وحدت» در نزدیک دهلران ساکن و تجمیع شدهاند. اگر چه به ظاهر کار درستی انجام گرفته و خدمت رسانی به آنان آسان شده اما این اقدام با سیاست نگهداری جمعیت در مرزها و تقویت روستاهای مرزی با نگاه امنیتی کاملاً مغایر و به لحاظ اجتماعی و دسترسی آنان به چراگاه و علقه و تعصب افراد نسبت به زادگاه خویش در تضاد کامل است.
پیگیری که کردم خدا را شکر کد روستا احیاء شده و بخشی از زیرساختها همانند برق و... موجود و فقط مشکل آب همچنان برقرار است و از طریق تانکر برای چند دامدار ساکن در محل، تأمین میشود.
امیدوارم بتوانم با تشویق اهالی هاویان (سیاست مهاجرت معکوس) و احیاء روستا را حداقل برای دامداران علاقمند و جویای کار و تولید احیاء و سکوت هاویان را در هم شکنم./انشاءالله
