در قرآن کریم ۱۱۴ سوره مبارکه بر پیامبر اکرم(ص) وحی شده است که برخی از سوره های کلام نور به نام افراد است، وقتی به نام کسی از طرف خداوند سوره ای نازل می شود، نشان از بزرگی شخصیت و کرامت آسمانی آن فرد دارد.

 یکی از سوره های قرآن کریم که کوتاه ترین سوره ی قرآن نیز به شمار می آید، سوره ی مبارکه کوثر است، در روزگار صدر اسلام، مشرکان و کفار، رسول خدا(ص) را آزار  می دادند و آن حضرت را  بدون پسر می خواندند، خداوند تبارک و تعالی این سوره مبارک را نازل کرد تا مشرکان و جاهلان را آگاه کند که درست است که ما به  پیامبر(ص) پسر ندادیم، اما دختری به او  عطاء کردیم که برترین بانوی جهان است و هیچ مانندی ندارد.

بی شک، یکی از غریبانه ترین وفات ها(شهادت) در صدر اسلام مربوط به حضرت فاطمه‌(س) است و غریبانه و در تاریکی شب توسط حضرت علی(ع) به خاک سپرده شد، ولی با وجود اینکه هیچکس از  محل دفن این بانوی بزرگ به طور دقیق خبر ندارد ولی بعد از گذشت سالیان زیاد، هنوز در دل مسلمانان جهان و آزادیخواهان عالم جای دارد.

 فاطمه (س) از همان کودکی مورد توجه پدر گرامی اش حضرت محمد(ص) و اطرافیان بود تا جاییکه به «ام ابیها» مشهور گردید.

حضرت محمد(ص) پدر بزرگوار ایشان هرگاه می دید فاطمه (س) وارد خانه می شود، با خوشحالی از جا بر می خاست و به او خوش آمد می‌گفت و دستانش را می‌بوسید، او را  در کنار خودش می گذاشت و می فرمود:« فاطمه مایه ی شادمانی من است».

 حضرت فاطمه (س)تمام رفتار و کردارش برای رضای خدا بود و برای تمام کار هایش خداوند متعال را در نظر می گرفت.

 او معارف و احکام دین را به زنان می آموخت تا بتواند به دین بزرگ اسلام خدمت کند و خدا از او راضی باشد.

 زهراء، بتول، سیدة نساء العالمین و کوثر از القاب و ام ابی‌ها کنیه مشهور  آن حضرت است.