هدف اصلی این طرح «تبدیل شدن هر مزار، به یک نیروگاه خورشیدی» است.

ضرورت اجرای این ایده؛ عملیاتی کردن نامگذاری سال ۱۴۰۱ از سوی مقام معظم رهبری با عنوان (تولید؛ دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین) و توجه به استفاده از منابع طبیعی خدادای چون انرژی خورشیدی و توسعه ی ظرفیت نیروگاههای تجدیدپذیر برای تولید برق است. از طرفی با  توجه به اینکه در ایران دشت و کویر زیاد است، اما احداث یک نیروگاه خورشیدی در این مکانها یک پروسه بسیار پرهزینه می‌باشد.

مزایای سنگ قبرهای خورشیدی این است که هزینه ای ندارد، حتی هزینه های خانواده متوفی را نیز کاهش میدهد و همان سنگ قبری که شما هزینه اش را می دهید، هزینه پنل خورشیدی می شود.

قیمت تمام شده به همراه نور افکن، کمتر از سنگ قبرهای معمولی و با هزینه ای به مبلغ «پنج میلیون و دویست هزار تومان» است.

این ایده می‌تواند هزینه‌های احداث نیروگاه را تقسیم و کاهش دهد و برق مورد نیاز کشور را تأمین کند.

اجزای این سنگ قبر خورشیدی شامل یک صفحه خورشیدی ۲۸۰ وات، با شیشه سکوریت نشکن، قاب فلزی محافظ، نورافکن خورشیدی حساس به روشنایی (فتوسل)، که همانند سنگ مزارهای معمولی بر روی آن مشخصات متوفی حک میشود. 

شرط اجرای این طرح موافقت خانواده متوفی و بستن قرارداد با متولی آرامستان ها می باشد.

در سال «تولید؛ دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین» با حمایت از ایدههای نو، انرژی پاک، اشتغال زایی، میتوان با فرهنگ سازی آرامستان ها را به نیروگاه خورشیدی تبدیل کرد.

اولین سنگ قبر خورشیدی در استان ایلام متعلق به «مرحومه کربلایی صدیقه عبدالحسینی» از طایفه ی ریزه وند روستای گلزار شهرستان چوار می باشد.

قبر این مرحومه در آرامستان واقع در جوار امام زاده علی صالح است. 

به مسئولین استانی پیشنهاد می شود که با نامگذاری قطعه هایی از آرامستان ها و جوار امامزاده ها به «آرامستان خورشیدی» در این کار عام المنفعه شرکت کنند، تا خانواده هایی که تمایل دارند، میت شان را در این آرامستان ها به خاک بسپارند و آرامستان ها را به نیروگاههای خورشیدی تبدیل کنند.

امید که با فرهنگ سازی برکات و اثرات این باقیات و صالحات، بتوان به اقتصاد و تولید برق در کشور کمک کرد.