بر اساس عقل، منطق، اصول و فنون کارشناسی، تجربه و آنچه که در همه مناطق کشور و جهان حاکم است؛ صنایع پایین دستی بلافاصله در جوار صنایع بالادستی(پتروشیمی، پالایشگاه و...) شکل می گیرند تا علاوه بر کاهش هزینه های جانبی، دسترسی آسان به مواد اولیه و دیگر زیرساخت های آن منطقه؛ بتوانند در زمینه تولید، خلق درآمد و اشتغالزایی، نقش آفرینی کنند.

همه مردم استان به خوبی می دانند که ایجاد پتروشیمی ایلام سالیان متمادی به خاطر بسیاری از تحریمها و گرفتاری های ریالی و ارزی به درازا کشید و اکنون که در مدار تولید قرار دارد، می طلبد که صنایع پایین دستی آن بلافاصله در کنارش ایجاد شوند نه اینکه صنایع تبدیلی آن به منطقه ای دورتر که هم زمان بر و هم هزینه بر است، منتقل شوند. 

قطعاً همان طور که تجربه نشان داده است، ایجاد پارک پروپیلن در نقطه ای دورتر نیز به مثابه این صنایع بالادستی، سالها طول خواهد کشید و بیم آن می رود که تا زمان در مدار قرار گرفتن پارک پروپیلن در منطقه ای غیر از همجواری با صنایع بالادستی، خود همین صنایع نیز از مدار خارج شوند و همه چیز ابتر، بلااستفاده بماند و به هدررفت هزینه ها و سرمایه های هنگفت منجر شود.

همه مسئولان مرتبط با موضوع به خوبی می دانند که سال ۱۳۸۴ زمینی به گستره ۷۵ هكتار در منطقه «گله جار» و در نزدیكی مجتمع پتروشیمی ایلام به منظور راه اندازی واحدهای تولیدی و صنایع پایین دستی برای احداث شهرك صنعتی شماره دو ایلام خریداری شده است اما به بهانه های واهی، نامعقول، غیرمنطقی، غیرفنی، غیرعلمی و غیرکارشناسی برگرفته از مغزهای فسیلی و زنگ زده و صرفاً به خاطر منابع طبیعی و احتمال قطع شدن چندین اصله درخت بلوط؛ تا کنون مسکوت و بلااقدام و بلااستفاده مانده و تیشه های سهمگینی بر پیکره تولید، اقتصاد و اشتغال استان زده است.

برای تهیه و تملک زمین شهرک صنعتی شماره دو ایلام به منظور ایجاد پارک پروپیلن در جوار پتروشیمی ایلام سالیان متمادی است که چندین میلیارد تومان هزینه شده است.

چه کسی پاسخگوی هدررفت این همه سرمایه ملی است.!؟ مگر می شود هر کسی که عنوان مسئول را یدک می‌کشد، شب بخوابد و صبح بر اساس احساسات و فرضیات ذهنی خود، پروژه‌ای بزرگ و پرطمطراق را بازتعریف و جانمایی کند، غافل از اینکه خسارات هنگفتی به همراه دارد.!؟ آیا برای ایجاد شهرک صنعتی شماره دو ایلام که در سال ۱۳۸۴ به درستی تعریف، جانمایی و تملک شده است، هزینه های هنگفت صورت نگرفته است که به راحتی آب خوردن، رهایش می نمایید و در جایی دیگر ایجاد پارک پروپیلن را بازتعریف و جانمایی می کنید.!؟

مگر زمین برای ایجاد پارک پروپیلن در جوار پتروشیمی ایلام از سال ۱۳۸۴ مهیا نیست.!؟ چرا با رفع اندک موانع این زمین که عده ای مغرضانه، غیرعلمی و غیرکارشناسی، این موانع را ایجاد کرده اند، زمینه را برای ایجاد پارک پروپیلن در شهرک صنعتی شماره دو ایلام فراهم نمی کنید.!؟ چرا گِرهی که به راحتی با دست باز می شود، می خواهید با هزاران چنگ و دندان و با تفرقه افزایی و با جنگ ایلات و قبایل باز کنید.!؟ 

چرا آسیب به منابع ملی، منابع طبیعی و درختان بلوط را بهانه ایجاد این پروژه عظیم صنعتی، تولیدمحور و اشتغالزا قرار داده‌اید.!؟ آیا نمی دانید که انتقال پارک پروپیلن به هرجایی غیر از همجواری پتروشیمی ایلام، هزینه هایی نجومی و هنگفتی بیش از خسارات وارده بر منابع طبیعی و درختان بلوط در شهرک صنعتی شماره دو، به دنبال دارد و بسیار زمانبر است و سالیان متمادی به درازا خواهد کشید تا تدبیرتان به بار بنشیند.!؟

آیا نمی شود به جای قطع چندین اصله درخت برای ایجاد یک ابرپروژه به نام پارک پروپیلن، شرکت شهرکهای صنعتی، سرمایه گذاران، بخش خصوصی و ... را به کاشت چندین برابر درختان قطع شده در همین منطقه یا دیگر مناطق استان متعهد و موظف کرد.!؟ تدبیر و تفکرتان را کجا به گروگان گذاشته آید.!؟ اکنون که آب در کوزه است چرا تشنه لبان گرد جهان می گردید.!؟ مگر محل ایجاد پارک پروپیلن قبلاً جانمایی نشده است.!؟ چرا بر استان مظلوم ایلام هزینه های اقتصادی و اجتماعی تحمیل می کنید.!؟ 

آیا می دانید که شهرک صنعتی شماره دو ایلام از سال ۱۳۸۴ به خاطر بی تدبیری ها، کم لطفی ها، شیطنت ها، غرض ورزی ها، بی مهری ها و دلسوزی های دروغین برای چندین اصله درخت بلوط؛ تا کنون دق مرگ شده است و برای تدبیرتان لحظه شماری می کند.!؟ چرا با مسئولان بالادستی در سطح کشور برای رفع موانع این شهرک که توسط خودی های فسیلی و زنگ زده، بی خودی ایجاد شده است، رایزنی نمی کنید تا این پارک مهم صنعتی به سرعت به سرانجام برسد.!؟ چرا با این تفکرات نابخردانه هر روز استان ایلام را از قافله توسعه دور می کنید.!؟

آنانی که به بهانه قطع چندین اصله درخت برای ایجاد یک ابر پروژه مهم صنعتی، مانع آفرینی می نمایند و صنعت، تولید، اشتغال و اقتصاد استان را در برابر بی تدبیری ها و لج بازی هایشان ذبح و قربانی می کنند چرا در برابر این همه درختان خشک شده، آفت زده و کرم خورده که در جای جای استان و کشور به وفور نمایان است و دل هر رهگذری را به شدت می آزارند، سکوت اختیار کرده اند و از دلسوزی و نگاه کارشناسی شان برای نجات این جنگلها هیچ خبری نیست.!؟ 

امیدواریم نماینده عالی دولت در استان ایلام، نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، مدیران ذیربط و دیگر دلسوزان استان؛ با کار کارشناسی، فنی، اصولی، منطقی و رفع اندک موانع؛ زمینه را برای ایجاد پارک پروپیلن در شهرک صنعتی شماره دو ایلام در سریع ترین زمان ممکن فراهم کنند و نگذارند که تولید، اشتغال و اقتصاد استان ایلام بیش از پیش دچار تلاطم و رکود شود.

نویسنده: غلامرضا محمدمرادی