بازتاب ایلام- صیدنظر لطفی/فعال فرهنگی و رسانه: ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از گرفتن نوبت سه ماهه برای ام. آر. آی احساس خوشحالی می کنند چراکه در بیمارستان های شهرمان این چنین دستگاهی را نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مسافرینمان از تهیه بلیط اتوبوس ذوقزده می شوند چرا که در استانمان قطار و پروازهای آنچنانی نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از داشتن آب پر از املاح با فشار نسبتاً کم هم شادمانی می کنند چراکه آب تصفیه شده و سالم برای مصرف در اختیار نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش هنوز هم از فیلمهای تکراری پدرسالار و گنجیخان لذت میبرند چراکه هنوز تجربه لذت تماشای فیلم در سینماهای شهرمان را نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از ثبت نام فرزندانشان در مدارس دولتی فاقد امکانات راضی و خشنودند چراکه ما اولیاء پول تحصیل فرزندانمان را در مدارس غیرانتفاعی نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از خوردن شام در شلوغی و ازدحام شهربازی لذت می برند چراکه در شهرمان پارک و فضای سبز و مناسب به اندازه کافی نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از پیدا کردن جای پارک در کوچه پس کوچهها خوشحالی می کنند چراکه هنوز پارکینگ لازم و کافی برای پارک خودروها را نداریم.
ما دراستانی زندگی می کنیم که مردمانش از پهن کردن بساط در پیادهرو و خیابانهای شهر خوشحالند چراکه در شهرمان برای فروش محصولات بازارچه های مختلف و متنوع نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از خریدن لوازم با قیمت بسیار بالا هم قانع و خردسند هستند چراکه در شهرمان نظارت لازم و کافی بر اجناس نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش از خوردن نان خشک و خالی و بی کیفیت هم قانعاند چراکه قدرت خرید یک نهار یا شام ساده در رستورانهای این شهر را ندارند.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش بیشترین دغدغهشان جدولی کشی، آسفالت کوچهها و خیابانهاست چراکه هنوز در بیشتر کوچه های شهرمان آسفالت و روشنایی معابر نداریم.
ما در استانی زندگی می کنیم که مردمانش کمتر اهل مطالبهگریند و اگر هم مطالبهگری کنند به آنها برچسب سیاسی می زنند چراکه فرهنگ مطالبه گری را به فرزندانمان یاد ندادیم.
به راستی ما چه مردمان بزرگ و کم توقعی هستیم.
نگارنده: صیدنظر لطفی
