بازتاب ایلام/قنبر موسینژاد: شهرستان چوار، با وجود استقرار صنایع عظیم نفت، گاز و پتروشیمی، موقعیت مرزی، منابع طبیعی غنی و استعدادهای انسانی درخشان، همچنان یکی از محرومترین نقاط استان ایلام به شمار میرود.
این شهرستان که در دوران دفاع مقدس نقشی بیبدیل در دفاع از میهن ایفا کرده، امروز با مشکلات زیرساختی، اجتماعی و زیستمحیطی گستردهای دستوپنجه نرم میکند.
چوار نهتنها «قلب تپنده انرژی استان» است بلکه دروازهای مرزی با ظرفیتهای ترانزیتی، کشاورزی، گردشگری و انسانی است که میتواند به قطب توسعه غرب کشور تبدیل شود—اگر دیده شود.
مطالبه روشن مردم: تشکیل قرارگاه محرومیتزدایی
فعالان اجتماعی، نخبگان و مردم شهرستان چوار، با استناد به گزارشهای کارشناسی از جمله تحلیل دقیق دکتر سالار قربانی (پژوهشگر برنامهریزی و بودجه)، خواستار تشکیل فوری یک قرارگاه محرومیتزدایی در این شهرستان هستند.
این مطالبه، اکنون مستقیماً خطاب به استاندار محترم ایلام مطرح میشود؛ مدیری با سابقه عمرانی که بهخوبی با پیچیدگیهای توسعهای، زیرساختی و ظرفیتهای منطقهای آشناست و میتواند با یک تصمیم راهبردی، مسیر تحول چوار را آغاز کند.
چرا چوار نیازمند قرارگاه محرومیتزدایی است؟
- استقرار صنایع نفت و گاز بدون توزیع عادلانه منافع
- موقعیت مرزی و استراتژیک بدون بهرهبرداری توسعهای
- سد گلال با ظرفیت ۱۹ میلیون مترمکعب در کنار بحران آب شرب
- جادههای غیراستاندارد و خسارات جانی و مالی سالانه
- بیکاری گسترده در میان جوانان تحصیلکرده
- آلودگیهای صنعتی و افزایش بیماریهای غیرواگیر
- اعتبارات ملی؟ صفر مطلق. چوار حتی از سهم اندک استان نیز بیبهره مانده
- محرومیت مضاعف در بخش بولی؛ نماد فراموشی توسعهای
- ثبات اجتماعی مثالزدنی در بحرانها؛ در سالهایی که نقاط مختلف کشور و حتی استان ایلام با بحرانهای اجتماعی مواجه بودند، چوار جزو معدود شهرستانهایی بود که هیچ دغدغهای برای مسئولان ایجاد نکرد و با آرامش، نجابت و بلوغ اجتماعی، ثبات خود را حفظ کرد
راهکار پیشنهادی
تشکیل یک قرارگاه محرومیتزدایی با مدیریت مستقیم استاندار، با حضور دستگاههای اجرایی، نهادهای مردمی و نخبگان محلی، میتواند گام نخست در مسیر عدالت توسعهای باشد. همچنین ایجاد یک کارگروه تخصصی با گزارشدهی شفاف ماهانه به مردم، اعتماد عمومی را بازسازی خواهد کرد.
- این یک مطالبه حزبی یا جناحی نیست؛ صدای مردم است.
- چوار، با تمام ظرفیتهایش، سزاوار دیده شدن است.
اکنون نوبت اقدام است.
نگارنده: قنبر موسینژاد
