بازتاب ایلام-عمران خودآموز/مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام و دبیر شورای اطلاعرسانی دولت در استان: بیگمان کرونا به عنوان یک پدیده و بیماری جهانشمول، تبعات و پیامدهای بسیاری داشته و خواهد داشت و یکی از تبعات ملموس آن تعطیلی بسیاری از مشاغل به ویژه کسب و کارهای خُرد است.!
از این رو، کشور و دولت جمهوری اسلامی ایران که پیش از کرونا نیز به دلایلی به ویژه تحریمهای خارجی، وضعیت اقتصادی مناسبی نداشت با شیوع کرونا، در زمینه اقتصادی آسیبپذیرتر شده و کسب و کارها از رونق نسبی و نیمهجان خود باز ایستادهاند؛ حال اگر بخواهیم در این برهه از زمان بر رونق تولید، رشد اقتصادی، بهبود فضای کسب و کار و جبران خسارت کارگاهها و بنگاهها تمرکز کنیم، به نتیجه مطلوبی جز همان تسهیلات، بستههای حمایتی، مشوقها و تخفیفهای حداقلی که در قالب بخشنامهها و دستورالعملها ابلاغ شده است نمیرسیم، چراکه بضاعت دولت اندک و مضایق آن بسیار است.
کارگری که از کار بیکار شده، مغازهداری که مغازهاش را بسته است و دیگر مشاغل خرد و کلانی که همه و همه معیشتشان در گرو فعالیت و ازسرگیری کسب و کار است اگر میخواهند این بازه زمانی را کوتاه کنند و فعالیت خود را دوباره آغاز نمایند، هیچ راهی جز همراهی با مجریان طرح کاهش رنجیره انتقال کرونا برای پایان دادن به این کابوس ویرانگر ندارند.
خودخوری و نقد و اعتراض به تعطیلی و رکود و کسادی، بدون درک شرایطی که این ویروس برای دنیا ایجاد کرده، بی فایده و توانفرسا است.
از این رو، منطقیترین، عاقلانهترین و شاید تنهاترین راه برای رهایی از این شرایط، فاصلهگذاری فیزیکی و کاهش زنجیره انسانی انتقال ویروس کرونا است.
در این بین، انتظار از صاحبان کسب و کارها و کسانی که برای بازگشایی کارگاه و بنگاه اقتصادیشان روزشماری میکنند و جوانانی که برای حداقلهای زندگی، نیازمند درآمد و نشاط و امیدند و شاید خود را مصون از این ویروس میدانند ، بیش از دیگران است.
کارمند یا کارگری که از کار بیکار شده و تمام اقشاری که معیشتشان زنجیروار از تبعات ویروس کرونا آسیبدیده، علیرغم سختی شرایط نباید بیخود و بیجهت در شهر و خیابان بچرخند و روز به روز به تمدید تعطیلی بازار و افزایش فلاکت خویش و دیگران کمک کنند.
بنابراین، قرار نیست تا ابد با ویروس کرونا در جنگ و گریز باشیم و با سیاست شلکن و سفتکن، انرژی دولت و ملت به ویژه پزشکان و پرستارانی که اکنون چشم و چراغ جامعه ما هستند، برای مدت مدیدی مصروف کنترل آن کنیم بلکه باید همزمان با عزم و اراده ملی برای قطع این زنجیره، همه باهم از فقیر و غنی گرفته تا کارگر و کارفرما و شهری و روستایی، تمام خواستههای بهحق و ناحق خود را فعلاً کنار گذاشته و اولویت را بر کنترل و شکست این ویروس منحوس قرار دهیم و پس از آن برای احیای زندگی فردی و اجتماعی خود عهدی دوباره ببندیم.