بازتاب ایلام- هر ایلامی که سیمای استانی را رصد کرده باشد، دست کم یک قسمت از سری برنامه های بومی محلی «مانگه شو»را دیده است.
هر ایلامی که سیمای استانی را رصد کرده باشد، دست کم یک قسمت از سری برنامه های بومی محلی «مانگه شو»را دیده است
برنامه ای که به نظر می رسد به فاکتور گروه سنی مخاطبان وابسته باشد چراکه به گواه شواهد میدانی، اصلی ترین مخاطبان آن کهنسالان هستند و در جذب این گروه از بینندگان به نسبت قشر جوان موفق تر عمل کرده است.
همینطور جلوه های بصری و رنگ و لعاب ظاهری برنامه، قابل توجه است و جذابیت لباس کوردی مجری و بازیگران چشم نواز است، اما غفلت از تولید محتوای جدید و عدم خلاقیت در نمایش و پلاتو و کاراکترهای تکراری،از غنای برنامه کاسته است
از طرفی تلفیق اجرا و نمایش و دیالوگ های مجری برنامه با بازیگران،جایگاه و پتانسیل مجری توانمند برنامه را متزلزل کرده است
گریم نامتعارف یکی از بازیگران مرد صحنه نیز نه تنها کمکی به جذابیت برنامه نکرده است که دستاویزی مضحک برای مخاطب آگاه فراهم کرده است
علاوه بر این در طول اجرای شبه نمایش، بازیگران بدون ماسک و رعایت فاصله اجتماعی، به نقش آفرینی مشغول اند و نقش رسانه را در آموزش سبک زندگی بخصوص در ایام کرونا، نادیده گرفته اند
و اما هدف از این نوشتار یادآوری همین نقش و رسالت رسانه است که این روزها دوچندان احساس می شود
مادامی که تأکید بر ماندن در خانه و پرهیز از رفت و آمدهای غیرضروری ست
در مقابل باید بستری مناسب برای این مهم، فراهم گردد
و چه فضایی بهتر از رسانه های جمعی.
از این رو تلویزیون به عنوان دومین و پرمخاطب ترین رسانه و بخصوص شبکه ی استانی ایلام، وظیفه دارد با ساخت و تولید برنامههای متنوع و فاخر، در این پویش سهیم باشد
تا خاطره ی خلوت شدن خیابان ها در زمان پخش مسابقات ورزشی مهم یا سریالهای پرطرفدار، به کرات رقم بخورد.
به واقع ایام قرنطینه فرصت مغتنمی است که تلویزیون مخاطبان از دست رفته خود را بازیابد
و برنامه ای چون «خوه مانی بنور» که تم بومی محلی دارد،
همشهریان ایلامی را مجذوب کند تا علاوه بر تکرار محبوبیت پیشین خود،با صیانت از زبان مادری در فرهنگ سازی مقابله با کرونا نیز پیش قراول باشد.
