کد خبر:7004

موضوع مهمی که باید به مطالبه عمومی تبدیل شود؛

بابا نان داد


تاریخ انتشار: 1400/11/27در ساعت: ۱۰:۰۷:۲۱

بازتاب ایلام/لطیف صادقی: اولین جمله ای که معلمین عزیز در کلاس اول دبستان به ما یاد دادند(بابا نان داد) بود. چه زیبا جمله ای است که در ذهن مان به خوبی حکاکی شد و به دلمان نشست.



به راستی که یاد همه باباها به خیر و طعم و مزه و بوی خوش نان های ساجی و تنوری مادران به کام تان شیرین و گوارای وجودتان باد.

شاید باورش برای نسل کنونی و پیتزاخوران و فسدفود بازان امروز قدری سخت باشد اما نان های آن روز چنان زیبا و خوش خوراک بود با همه چیز پایین می رفت، خودش به تنهایی (چلو خورشتی) بود.
نان و کریه 
   نان و ریون 
     نان و تماته
               نان و پنیر و سبزی 

        و از همه خفن تر نان و قند!!

اما نمیدانم چه شد و چرا همه ما از فرط روزمرگی و تکرار، به زندگی ماشینی عادت کردیم و نان های ماشینی و به قولی نان‌های ریزشی قوت روزانه ما شد و شاید هم از زمان جنگ و آوارگی به خاطر سرعت عمل، برایمان به یادگار ماند و به نسل کنونی هم به ارث رسید و صد البته همه ما بی خیال مضرات آن، به سادگی تمام از کنارش عبور کردیم و خمیر خوری را به ایستادن در صف سنگک خشخاشی ترجیح دادیم.

مدتی است بواسطه حساسیت و دغدغه‌های استاندار محترم ایلام و تجربیات برون استانی وی، نظارت بر تولید نان و کیفی سازی آن به درستی به موضوع اول استان بدل شده است 
و می‌طلبد که اصحاب رسانه و کارشناسان غذا و دارو و مدیران مربوطه، بخصوص فرمانداران و بخشداران و دهیاران به این مهم که به ذائقه و سلامت انسان ارتباط مستقیم دارد، توجه وافر داشته و این مطالبه و چالش ارزشمند را تا زمان رسیدن به نقطه مطلوب مورد پیگیری قرار دهند.

چرا باید بهترین گندم و آرد با عالی ترین کیفیت ممکن و بالاترین میزان گلتون در دهلران و استان ایلام تولید شود و نانواداران  تهران و اصفهان برای آن دست و پا بشکنند و نان خود ما چنین آجر گردد و درصد زیادی از آن خوراک گاو و گوسفند شود و اینچنین سرمایه ملی به تاراج رود.!؟

چرا همانند سایر استانهای کشور دستگاههای پخت نان ریزشی را دور نندازیم و به نان های سنتی سبوس دار و سالم سنتی روی نیاوریم.!؟

جالب و غم انگیز آن است که بدانیم این نوع نان ها فقط در سه استان ایلام و خوزستان و بخشی از کرمانشاه تولید می شود و اکثر استانهای کشور با آنها وداع کرده اند.

چرا برای آموزش خمیرگیر و شاطر و نانوا جدیت به خرج نمی‌دهیم.!؟ چرا سازه و ساختمان نانوا نباید شیک ترین مکان مراجعه روزانه ما باشد.!؟

به راستی چرا در کل استان یک مجتمع نان شبانه روزی  وجود ندارد و نان بصورت پیک به درب خانه ها نمی رود و اصلاً چرا تاکنون بصورت ریشه ای به این موضوع حیاتی پرداخته نشده و مورد پیگیری قرار نگرفته است.!؟

امید است که این موضوع توسط کاربران فضای مجازی به مطالبه عموم مردم بدل شود و برای رسیدن به نقطه مطلوب و بازسازی نانوایی‌ها و ساماندهی نان با کیفیت؛ مسئولین را تشویق به پیگیری نمایند.


    7 چاپ این صفحه

آخرین دیدگاه‌ها

دیدگاه خود را بنویسید

نام :
ایمیل :
دیدگاه :

پایگاه خبری تحلیلی بازتاب ایلام