بازتاب ایلام-خداداد ابراهیمی/روزنامه نگار: هنوز شور شادمانی و هیاهوی جوانی شان در سینه ی کوهستان گنجوان پژواک داشت که فریادهای همراهان، غرق شدن یک نفر را معنی می کرد. برادر کوچکتر ناباورانه گرفتار تلاطم آب می شود.
فریادها و دست و پازدن هایش سودی ندارد و ژرفای گرداب، بی رحمانه او را در خود فرو می برد. برادر بزرگتر، آسیمه سر و شجاعانه خود را به پهنه آب می زند تا شاید برادر کوچکتر را نجات دهد. اما دریغ که خود در تله ی صخره ای عظیم الجثه زیر آب محصور می ماند. یارای نجات بخشی و دستگیری اش نیست. او نیز آرام آرام تسلیم قهر طبیعت می شود و خاموش و مهربان برادر را درآغوش می گیرد تا آیین جوانمردی و جانفشانی را برای همیشه در بین مردم انعکاس دهد و گنجوان گنجِ جان بماند!
**تلنگری بر این حادثه تلخ و ناگوار!
دیروز در ناگهان ترین و تلخ ترین حادثه، دو برادر جوان زنده یادها"محمد تخمار ۲۳ ساله" و "حسن تخمار ۱۶ ساله" در یکی از حوضچه های طبیعی کوهستان های اطراف گنجوان موسوم به " چولاندر"، غرق شدند و خانواده های شان را غرق سوگواری و ماتم کرد.
روستای گنجوان به عنوان یکی از قدیمی ترین بخش های سکونت مرزنشینان غیور، علیرغم قرارگرفتن در مجاورت ثروت های خدادادی چاه های نفت و گاز، متاسفانه پس از چهار دهه هنوز محروم و مهجور مانده و با وجود داشتن استعداد مرکزیت یک بخش، از داشتن بدیهی ترین امکانات بهداشتی، فرهنگی و نیز ارتباطات جاده ای استاندارد، مغفول و بی نصیب مانده است.
حضور به موقع نیروهای نظامی و انتظامی، گروه امدادی هلال احمر و سخت کوشی غواص اعزامی برای یافتن اجساد جان باختگان قابل تقدیر و حق شناسی است.
محرومیت درمانگاه گنجوان از ابتدایی ترین امکانات و ملزومات پزشکی و امداد رسانی، از مسامحه و اهمال دانشگاه علوم پزشکی ایلام، در توزیع ناعادلانه امکانات اورژانسی حکایت دارد.
شاهد مثال اینکه در حادثه غرق شدن این دو جوان، حتی امکانات بدیهی جابجایی مصدومان و حادثه دیدگان در درمانگاه این بخش موجود نبود.
پاسخگویی مسئولان ذیربط در راستای عدم اطلاع رسانی و شناسایی مناطق ممنوعه و خطر آفرین، عدم نصب تابلوهای هشداردهنده در مناطق کوهستانی و دور افتاده، از مطالبات قابل تامل مردم این منطقه است.!
حضور نوع دوستانه و مهرآمیز اهالی منطقه و آحاد مردم در آیین تشییع، تدفین، مراسم ختم و همدردی بایسته و شایسته با بازماندگان این دو جوان سفرکرده، بار دیگر انسجام قومی و همبستگی مردم این سامان را به عنوان الگوی ناب انسانی انعکاس داد که در نوع خود، کم نظیر و شایسته تقدیر است.
